STUDIUM ODSTĘPSTA KOŚCIOŁA PIERWSZYCH TRZECH WIEKÓW.

Katoliccy teolodzy powołują się na „ojców kościoła” z II i III wieku, aby uzasadnić przyjęte przez Rzym wiele wieków później katolickie dogmaty wiary. Cała najważniejsza rzymska dogmatyka opiera się nie na Piśmie Świętym, lecz na pismach katolickich „ojców". Ellet Joseph Waggoner w przekonujący sposób wykazuje, że „ojcowie” tego okresu – których pism starożytny Kościół nie uznał za natchnione ­– zaprzeczają często sobie oraz świadectwu Słowa Bożego, czyli najważniejszemu źródłu poznania Prawdy. Wykazuje także, jak bardzo ich pisma przeniknięte są naukami pogańskiej filozofii – głównie helleńskiej. Trudno się temu dziwić, skoro większość "ojców Kościoła" to nawróceni pogańscy filozofowie, słabo obeznani z teologią hebrajską i wszystkimi instytucjami religii Izraelitów ustanowionymi przez Boga. Dowodem na to jest duża liczba błędnych, często absurdalnych nauk, opacznych wniosków i poglądów, jakie głoszą na temat wiary Żydów oraz postępowania Boga Jahwe w Biblii. Waggoner usuwa przed nami zasłonę „spekulacji i fantasmagorii”, narzuconą na wczesny Kościół przez nawróconych lecz nie oczyszczonych Bożym Słowem ambitnych filozofów i „fałszywych apostołów” (2 Kor 11,13-15).

Autor poświęca też kilka rozdziałów na przybliżenie czytelnikowi pogańskiej religii, filozofii i niemoralności, stanowiących niezbędne tło dla zrozumienia, co stało się w Kościele po śmierci apostołów, za życia których prawdy Ewangelii nie zostały skażone. Tło to pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć nie tylko przyczyny przeobrażania nauk apostolskich przez chrystianizujących się pogan, lecz także przyczyny degradacji i zepsucia moralnego, jakie wniknęły do powszechnego kościoła. To ważne studium osądzające wczesnych „ojców kościoła” w oparciu o to, jak wypaczyli nauki Boga objawione w Jego Słowie, kończy się opisem pięciu największych odstępstw papieskiego Rzymu.